Articles by "Γενοκτονία"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γενοκτονία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μετά την προσφυγή της Νότιας Αφρικής στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης της Χάγης (ICJ) κατά του Ισραήλ για παραβίαση της Σύμβασης για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας στη Γάζα, η Παλαιστινιακή Συντονιστική Επιτροπή κατά του Απαρτχάιντ (PAACC) , που αποτελείται από το Τμήμα κατά του Απαρτχάιντ της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), το Κίνημα BDS, το Παλαιστινιακό Συμβούλιο Οργάνωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (PHROC), το Παλαιστινιακό Δίκτυο ΜΚΟ (PNGO) και το ECCP καλεί όλα τα κράτη μέλη της σύμβασης για τη γενοκτονία να υποστηρίξουν επειγόντως και πλήρως τη διαδικασία και ειδικότερα το αίτημα από τη Νότια Αφρική για προσωρινά μέτρα.

Το ICJ ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει δημόσια ακρόαση σχετικά με το αίτημα για την υπόδειξη των προσωρινών μέτρων που υπέβαλε η Νότια Αφρική στην υπόθεση Νότια Αφρική εναντίον Ισραήλ την Πέμπτη 11 και την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2024.

Σας προτρέπουμε να επικαλεστείτε αμέσως τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία εκ μέρους της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ) για να σταματήσει τον αφανισμό και τη γενοκτονία που πραγματοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα. Η Νότια Αφρική ξεκίνησε ήδη αυτή την υπόθεση στις 29 Δεκεμβρίου, δίνοντας την ευκαιρία στη χώρα μας να ακολουθήσει το παράδειγμά της.

Ήδη είναι πάνω από 22.000 οι νεκροί, 51.000 τραυματίες, 1,9 εκατομμύρια εκτοπισμένοι.

Τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης για τη Γενοκτονία είναι υποχρεωμένα να ενεργήσουν για την πρόληψη της γενοκτονίας . Επομένως, η δράση πρέπει να είναι άμεση. Μια Δήλωση Παρέμβασης που θα κατατεθεί στο ICJ για την υποστήριξη της υπόθεσης της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ, είναι ένας τρόπος για να διασφαλιστεί ότι θα σταματήσουν όλες οι πράξεις γενοκτονίας και ότι οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν.

Η επιβολή συλλογικής τιμωρίας από το Ισραήλ στη Γάζα, ο ανηλεής βομβαρδισμός αμάχων, η διακοπή στον φυλακισμένο πληθυσμό της παροχής πόσιμου νερού, τρόφιμων, φαρμάκων και καυσίμων –καθιστώντας τη ζωή αβίωτη– πληροί τα κριτήρια για το έγκλημα της γενοκτονίας.

Σας προτρέπουμε να καταθέσετε αμέσως Δήλωση Παρέμβασης για την υποστήριξη της υπόθεσης της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης για να σταματήσουν οι δολοφονίες στην Παλαιστίνη.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα Διακήρυξης Παρέμβασης από τις Μαλδίβες στην υπόθεση της Μιανμάρ. Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα. Επισυνάπτεται επίσης μια κλήση από την Παλαιστινιακή Συντονιστική Επιτροπή κατά του Απαρτχάιντ (PAACC)

Σας ζητάμε να πιέσετε την κυβέρνηση της Ελλάδας στέλνοντας την παραπάνω επιστολή ή ανάλογες επιστολές δημόσιες ή μη, για να υποστηρίξει το αίτημα της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής για προσωρινά μέτρα εναντίον του Κράτους του Ισραήλ, ώστε να σταματήσει άμεσα η συνεχιζόμενη γενοκτονία και εθνοκάθαρση του Παλαιστινιακού λαού της Γάζας.



BDS Greece
Ιστοσελίδα: www.bdsgreece.net
Επικοινωνία: info@bdsgreece.net
Facebook: www.facebook.com/bdsgrc/





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
2 Ιανουαρίου 2024

Μείνετε άνθρωποι και βοηθήστε να κρατηθεί ζωντανή η Παλαιστίνη! Έτσι τελειώνουν τα μηνύματα του φίλου μου Παλαιστίνιου και Χριστιανού από τη Βηθλεέμ, Mazin Qumsiyeh. Ο Mazin, που υπογράφει ως «ένας Βεδουίνος στον κυβερνοχώρο», είναι ο ιδρυτής και διευθυντής του Παλαιστινιακού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και του Παλαιστινιακού Ινστιτούτου Βιοποικιλότητας και Βιωσιμότητας του Πανεπιστημίου της Βηθλεέμ.

Στο τελευταίο από αυτά τα μηνύματα κάνει μεταξύ άλλων έναν πρώτο συνοπτικό απολογισμό των πρώτων 80 ημερών της ισραηλινής επιχείρησης κατά των Παλαιστινίων. Τον μεταφέρουμε εδώ προς ενημέρωση των αναγνωστών μας:1.745 σφαγές.
28.000 μάρτυρες και αγνοούμενοι (1,2% του πληθυσμού της Γάζας).
20.674 μάρτυρες που έφτασαν σε νοσοκομεία και εξεδόθησαν πιστοποιητικά θανάτου.
8.500 παιδιά μάρτυρες και 6.300 γυναίκες μάρτυρες.
54.536 τραυματίες, 2,4% του πληθυσμού της Γάζας από τους οποίους οι περισσότεροι δεν είναι δυνατόν να έχουν ιατρική φροντίδα.
311 μάρτυρες από το ιατρικό προσωπικό, 40 μάρτυρες από το προσωπικό πρώτης συνδρομής της Πολιτικής Άμυνας.
103 μάρτυρες δημοσιογράφοι.
Άνω των 5.000 απήχθησαν από το Ισραήλ, περιλαμβανομένων 101 υγειονομικών, 9 δημοσιογράφων και άνω των 40 καθηγητών.
Ουσιαστικά το σύνολο των 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας εκτοπισμένοι από τα σπίτια τους και λιμοκτονούντες.
475. 000 πάσχουν από μεταδοτικές ασθένειες ως αποτέλεσμα της μετακίνησής τους και της έλλειψης καθαρού νερού και υγιεινής.
Χρησιμοποιήθηκαν 58.000 τόνοι ισχυρών εκρηκτικών, το ισοδύναμο δύο πυρηνικών βομβών.
Καταστράφηκαν πλήρως 65.000 οικιστικές ενότητες.
Καταστράφηκαν 26 κυβερνητικά κτίρια.
Καταστράφηκαν πλήρως 92 σχολεία και πανεπιστήμια.
Καταστράφηκαν μερικώς 285 σχολεία και πανεπιστήμια.
Καταστράφηκαν πλήρως 115 και μερικώς 200 τεμένη.
Τρεις εκκλησίες στοχοποιήθηκαν και καταστράφηκαν.
290.000 οικιστικές ενότητες έχουν καταστραφεί μερικώς.
27 από τα 35 νοσοκομεία τέθηκαν εκτός λειτουργίας. Τα οκτώ που παραμένουν σε λειτουργία δεν διαθέτουν τα περισσότερα ιατρικά υλικά που χρειάζονται και περιορίζονται μόνο σε πρώτες βοήθειες.
53 άλλα Κέντρα Υγείας εκτός λειτουργίας και 140 υγειονομικοί οργανισμού με ζημιές.
102 ασθενοφόρα πλήρως κατεστραμμένα.

Το άθροισμα των νεκρών και τραυματιών των πρώτων 80 ημερών αντιπροσωπεύει το 3,6% του πληθυσμού της λωρίδας της Γάζας. Ως ποσοστό ένας τέτοιος αριθμός είναι ισοδύναμος με 12,6 εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες.

Για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν στο διάστημα των πρώτων 80 ημερών 230 μεταφορικά αεροσκάφη και 20 πλοία φορτωμένα με όπλα, κατά την ισραηλινή «Yediot Aharonot».

Να σημειώσουμε από την πλευρά μας ότι οι βομβαρδισμοί στη Γάζα είναι ισοδύναμοι σε εκρηκτική ισχύ με τους μεγάλους βομβαρδισμούς των γερμανικών πόλεων από τους Αγγλοαμερικανούς στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια αναλογία που ανέφεραν μάλιστα, απαντώντας σε δυτικές αιτιάσεις για το τι κάνουν, οι ίδιοι οι Ισραηλινοί. Οι βομβαρδισμοί εκείνοι, όπως και της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, δεν είχαν στρατιωτική σκοπιμότητα. Αποσκοπούσαν να εξοντώσουν φυσικά τη γερμανική εργατική τάξη και να αποτρέψουν προκαταβολικά τυχόν σοσιαλιστική επανάσταση καθώς πλησίαζε ο σοβιετικός στρατός στη χώρα.

Για να έχουμε μια ολοκληρωμένη ιδέα του τι έκανε το ισραηλινό κράτος και ο στρατός του στη Γάζα (και τη Δυτική Όχθη) ο αναγνώστης πρέπει να τα συνδυάσει με τα δύο προηγούμενα άρθρα μας που δίνουν τα «ποιοτικά χαρακτηριστικ» των ισραηλινών γενοκτονικών επιχειρήσεων (που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τις επιχειρήσεις των Ναζί) εδώ και εδώ.

Φαίνεται απίστευτο, αν όμως τα πράγματα εξελιχθούν όπως συνεχίζουν να εξελίσσονται έως τώρα και αν κρίνουμε το τι συμβαίνει όχι με το τι θεωρούμε εμείς δυνατό ή πιθανό να συμβαίνει, αν το κρίνουμε όχι από το τι λένε αλλά από το τι κάνουν, οι Ισραηλινοί λύνουν αυτή τη στιγμή το πρόβλημα των Παλαιστινίων δια της εξοντώσεώς τους, με την ανθρωπότητα είτε σε ρόλο ενεργού συμπαραστάτη είτε Πόντιου Πιλάτου.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους Παλαιστίνιους. Μας αφορά όλους. Ένας κόσμος που επιτρέπει μπροστά στα μάτια του να γίνονται αυτά τα πράγματα πάει σχεδόν αναπόφευκτα στο χαμό του, εκτός αν εμφανισθούν ισχυρότατες αντίρροπες δυνάμεις, που δεν τις βλέπουμε προς το παρόν, εκτός αν ξυπνήσει και δράσει αποφασιστικά η ανθρωπότητα για να καταφέρει να σωθεί.

Ισχύει για τη Γάζα, ισχύει και για όλα τα άλλα προβλήματα, εθνικά, περιφερειακά και παγκόσμια.

ΥΓ. Διαβάσαμε μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία για τους λόγους που το δυτικό πολιτικό σύστημα «κάνει τουμπεκί» με τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων. Την παραθέτουμε «Λίστα Επστάιν με σεξουαλικά εγκλήματα Ελλήνων πολιτικών που καθορίζουν τις εξελίξεις έχει στα χέρια του το Ισραήλ;» χωρίς ούτε να την υιοθετούμε, ούτε να την αποκλείουμε. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα σεξουαλικά εγκλήματα, αλλά και η εν γένει διαφθορά που χρησιμοποιείται για να κρατιούνται υπό έλεγχο και εκβιάσιμοι το πολιτικό σύστημα και όλη η ελίτ. Η γνώμη μας είναι ότι το φαινόμενο της ισραηλινής επιρροής στην παγκόσμια πολιτική είναι πολυπαραγοντικό. Στο κέντρο του όμως είναι οι στενότατες σχέσεις του Ισραήλ με τους ομόθρησκους ή ομοεθνείς τους (διαλέγετε και παίρνετε) που ελέγχουν σημαντικότατο τμήμα του παγκόσμιου Χρηματιστικού Κεφαλαίου.

Πάντως το Ισραήλ δεν είναι -όπως επιχειρούν να το εμφανίσουν- ένα σύνηθες «κράτος – πελάτης» των ΗΠΑ. Είναι μια «κρυμμένη αυτοκρατορία» και είναι συχνά σε θέση να επιβάλλει αυτό την πολιτική που θέλει στο αμερικανικό κράτος και όχι το αντίστροφο.

Πηγή: kosmodromio.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

«Αυτό που βλέπετε στη Γάζα εντάσσεται στο κορυφαίο 25% των πιο σφοδρών τιμωρητικών εκστρατειών στην ιστορία» δήλωσε πρόσφατα ο ειδήμων στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς Ρόμπερτ Πέιπ. Τα καταγεγραμμένα στοιχεία και αριθμοί, έπειτα από τρεις μήνες σφαγής, εξηγούν γιατί ο Αμερικανός επιστήμονας έχει δίκιο.

Σύμφωνα με ειδικούς που εξετάζουν τις ζημιές μέσω δορυφόρων και τηλεπισκόπησης -που παρακολουθεί τα φυσικά χαρακτηριστικά μετρώντας την ανακλώμενη και εκπεμπόμενη ακτινοβολία από απόσταση- οι Ισραηλινοί προκάλεσαν καταστροφή συγκρινόμενη με τους πιο καταστροφικούς αστικούς πολέμους στη σύγχρονη ιστορία.

Ειδικότερα, μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, το Ισραήλ είχε ρίξει 29.000 βόμβες, πυρομαχικά και οβίδες στη λωρίδα. Σχεδόν το 70% από τα 439.000 σπίτια της Γάζας και τα μισά περίπου κτίριά της έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί.

Το Ισραήλ έριξε 29.000 βόμβες στη Γάζα σε λίγο περισσότερο από δύο μήνες, ενώ οι ΗΠΑ μόλις 3.678 στο Ιράκ, το διάστημα 2004-2010

Τα περισσότερα από τα 36 νοσοκομεία της λωρίδας είναι κλειστά και μόνο οκτώ δέχονται ασθενείς. Εσπεριδοειδή, ελαιώνες και θερμοκήπια έχουν εξαφανιστεί. Πάνω από τα 2/3 των σχολείων της έχουν υποστεί ζημιές.

Ο βομβαρδισμός έχει προκαλέσει ζημιές σε βυζαντινές εκκλησίες και αρχαία τζαμιά, εργοστάσια και πολυκατοικίες, εμπορικά κέντρα και πολυτελή ξενοδοχεία, θέατρα και σχολεία.

Μεγάλο μέρος της υποδομής ύδρευσης, ηλεκτρικής ενέργειας, επικοινωνιών και υγειονομικής περίθαλψης που έκανε τη Γάζα να λειτουργήσει δεν επισκευάζεται.

Η καταστροφή μοιάζει με εκείνη που άφησε ο βομβαρδισμός των γερμανικών πόλεων από τους Συμμάχους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η λέξη «Γάζα» θα μείνει στην ιστορία μαζί με τη Δρέσδη και άλλες διάσημες πόλεις που έχουν βομβαρδιστεί», προσέθεσε ο Ρόμπερτ Πέιπ που είναι πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Χειρότερα από τη Δρέσδη και το Ιράκ

Σύμφωνα με ανάλυση δορυφορικών δεδομένων από εμπειρογνώμονες τηλεπισκόπησης στο Πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης και στο Oregon State University, έως και το 80% των κτιρίων στη βόρεια Γάζα, όπου οι βομβαρδισμοί ήταν πιο σοβαροί, έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί. Πρόκειται για ποσοστό υψηλότερο από εκείνο στη Δρέσδη το 1945!

Ο επίκουρος καθηγητής γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ στο Οχάιο Χε Γιν, υπολόγισε ότι το 20% της γεωργικής γης της Γάζας έχει υποστεί ζημιές ή καταστραφεί, υποδηλώνοντας ότι το σιτάρι που θα έπρεπε να φυτρώσει δεν φυτεύτηκε ποτέ.

Σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ, το Ισραήλ έριξε 29.000 βόμβες στη Γάζα σε λίγο περισσότερο από δύο μήνες, ενώ οι ΗΠΑ είχαν ρίξει μόλις 3.678 στο Ιράκ, το διάστημα 2004-2010.

Μεταξύ των όπλων που παρείχαν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας είναι οι βόμβες «bunker buster» των 2.000 λιβρών που έχουν σχεδιαστεί για να διεισδύουν σε τσιμεντένια καταφύγια, τα οποία στρατιωτικοί αναλυτές λένε ότι συνήθως χρησιμοποιούνται για να χτυπήσουν στρατιωτικούς στόχους σε πιο αραιοκατοικημένες περιοχές.

Οι εφιαλτικοί αριθμοί από την Παγκόσμια Τράπεζα

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου, ο πόλεμος είχε καταστρέψει ή καταστρέψει το 77% των εγκαταστάσεων υγείας, το 72% των δημοτικών υπηρεσιών όπως πάρκα, δικαστήρια και βιβλιοθήκες, το 68% των τηλεπικοινωνιακών υποδομών και το 76% των εμπορικών χώρων, συμπεριλαμβανομένων η σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της βιομηχανικής ζώνης στα βόρεια.

Περισσότεροι από τους μισούς δρόμους, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, έχουν καταστραφεί ή έχουν καταστραφεί. Περίπου 342 σχολεία έχουν υποστεί ζημιές, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων 70 δικών του σχολείων.

Μας ενδιαφέρει η ζημιά όχι η ακρίβεια

Ως απάντηση στη διεθνή κατακραυγή και κριτική, ο εκπρόσωπος του γραφείου του ισραηλινού πρωθυπουργού, Έιλον Λέβι, είχε δηλώσει στις 17 Δεκεμβρίου «Όταν ρωτάτε γιατί καταστρέφονται οι μη στρατιωτικές υποδομές στη Γάζα, κοιτάξτε πού κατασκεύασε τη στρατιωτική της υποδομή η Χαμάς και μετά κουνήστε το δάχτυλό σας στη Χαμάς».

Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Ντάνιελ Χαγκάρι, είχε προειδοποιήσει τον Οκτώβριο 2023 ότι «η έμφαση δίνεται στη ζημιά και όχι στην ακρίβεια».


Οι εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω ισραηλινών επιδρομών, βρίσκονται σε καταυλισμό στη Ράφα, νότια Λωρίδα της Γάζας, 29 Δεκεμβρίου 2023 (REUTERS).

Έτσι, για τους Ισραηλινούς ήταν απαραίτητο να εξοντώσουν περισσότερους από 21.000 Παλαιστίνιους, σύμφωνα με αξιωματούχους υγείας στη Γάζα.

Οι Ισραηλινοί καλούσαν τους Παλαιστινίους να αφήσουν τα σπίτια τους για να τα βομβαρδίσουν. Έτσι, στον νότο, όπου περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εκτοπισμένοι κάτοικοι έχουν διαφύγει, οι κάτοικοι της Γάζας κοιμούνται στο δρόμο και καίνε σκουπίδια για να μαγειρέψουν.

Περίπου το 85% των 2,2 εκατομμυρίων ανθρώπων της Λωρίδας της Γάζας έχει εγκαταλείψει τα σπίτια τους και περιορίζονται από τους Ισραηλινούς σε λιγότερο από το ένα τρίτο της λωρίδας, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Κατεστραμμένα όλα τα μνημεία

Φυσικά, από την ισραηλινή στρατιωτική βαρβαρότητα, δεν γλίτωσαν ούτε ιστορικά μνημεία. Το Μεγάλο Τζαμί Ομάρι, ένα αρχαίο κτήριο που μετατράπηκε από εκκλησία του πέμπτου αιώνα σε μουσουλμανικό χώρο λατρείας, έχει καταστραφεί, ο μιναρές του γκρεμίστηκε.

«Η απώλεια του τζαμιού Ομάρι με θλίβει περισσότερο από την καταστροφή του σπιτιού μου», είπε ο Φαντέλ Αλατέλ, ένας αρχαιολόγος από τη Γάζα που έφυγε από το σπίτι του για να καταφύγει στο νότιο άκρο της λωρίδας.

Μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή τον Οκτώβριο έπληξε την εκκλησία του Αγίου Πορφυρίου του 5ου αιώνα, σκοτώνοντας τουλάχιστον 16 Παλαιστίνιους που βρίσκονταν εκεί καταφύγιο.

Η άλλοτε πανέμορφη γειτονιά Rimal, με τις φαρδιές λεωφόρους και τα σαλόνια ομορφιάς, έγινε ερείπιο τις πρώτες μέρες του πολέμου. Οι ισραηλινές επιθέσεις κατέστρεψαν το κύριο δικαστήριο της Γάζας, το κτίριο του κοινοβουλίου και τα κεντρικά αρχεία.

To κόστος της ανοικοδόμησης – Η Γάζα είναι περίπτωση

«Δεν είναι πια μια βιώσιμη πόλη», είπε ο Ισραηλινο-Βρετανός αρχιτέκτονας Eyal Weizman, που μελετά την προσέγγιση του Ισραήλ στο δομημένο περιβάλλον στα παλαιστινιακά εδάφη. Οποιαδήποτε ανακατασκευή, είπε, θα απαιτήσει «ένα ολόκληρο σύστημα υπόγειων υποδομών, γιατί όταν επιτίθεται στο υπέδαφος, ό,τι διατρέχει το έδαφος —το νερό, το αέριο, τα λύματα— διαλύεται».

Μπορεί βομβαρδισμένς πόλεις της Ευρώπης, ή η Μοσούλη στο Ιράκ ή η Ράκα στη Συρία να ανοικοδομήθηκαν, ωστόσο, αυτό που προκάλεσαν οι Ισραηλινοί στη Γάζα δεν διορθώνεται έτσι απλά. Η Γάζα αντιμετωπίζει μοναδικές προκλήσεις, καθώς κανείς δεν ξέρει ποιος θα πάρει τον έλεγχο εάν το Ισραήλ πετύχει τον στόχο του να καταστρέψει τη Χαμάς.

Το παράδοξο καθεστώς ενός θύλακα του οποίο τα σύνορα τα ελέγχει το Ισραήλ ωσαν φυλακή καθιστά εξαιρετικά δύσκολα τα σχέδια ανάκαμψης. Εξάλλου, το Ισραήλ ανέκαθεν απαγόρευε ακόμα και την είσοδο τσιμέντου και δομικών υλικών στη Γάζα για να χτίζονται σπίτια. Σύμφωνα με το Shelter Cluster, έναν φορέα που βοηθάει ανθρώπους που υπέστησαν καταστροφές, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος για να καθαριστούν τα ερείπια στη Γάζα, καθώς θα πρέπει να αφαιρεθούν με ασφάλεια πυρομαχικά που δεν εξεράγησαν.

Η ανοικοδόμηση των σπιτιών θα διαρκέσει επτά έως 10 χρόνια, εάν υπάρχει διαθέσιμη χρηματοδότηση, σύμφωνα με τον φορέα, ενώ το κόστος, δίχως να συμπεριληφθεί η προσωρινή στέγαση εκτιμάται στα 3,5 δισ. δολάρια.

Το επίπεδο των ζημιών στη Γάζα είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτό που ήταν κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης του 2014, η οποία διήρκεσε 50 ημέρες, με πενταπλάσια ολοσχερώς κατεστραμμένα κτίρια, σύμφωνα με το Shelter Cluster.

Από τα μέσα Δεκεμβρίου, περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι δεν είχαν σπίτι για να επιστρέψουν, διαπίστωσε η Παγκόσμια Τράπεζα. «Στην καλύτερη περίπτωση, θα χρειαστούν δεκαετίες», δήλωσε η Caroline Sandes, εμπειρογνώμονας για την ανάπλαση μετά από συγκρούσεις στο Πανεπιστήμιο Κίνγκστον στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Συνεπώς, έτσι εξηγείται γιατί ο «ηθικός» Ισραηλινός στρατός θα μείνει στην ιστορία, όπως είχε δηλώσει ο Αμερικανός επιστήμονας.


Με πληροφορίες από The Wall Street Journal


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ήταν ένα μεγάλο φτύσιμο ενάντια στην εξοργιστική και καταδικαστέα εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα. Στην σφαγή χιλιάδων παιδιών. Στην συνεχιζόμενη επεκτατική πρακτική του σε βάρος των Παλαιστινίων και τη Νομική Στρατηγική των Ισραηλινών Εποικισμών.

Και αυτό έγινε στην καρδιά της μεγάλης συμμάχου του χώρας τις ΗΠΑ, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το Harvard.
Το γεγονός:
Ο Ισραηλινός Γενικός Πρόξενος της Νέας Υόρκης (μέλος της ομάδας του πρέσβη) στις ΗΠΑ, ήρθε στο διάσημο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για να δώσει διάλεξη στους φοιτητές για τον "δίκαιο αγώνα του Ισραήλ" και για το πώς ακόμη και μια ουδέτερη στάση στη σύγκρουση είναι "αντισημιτισμός", πόσο μάλλον η καταδίκη του Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου στην Παλαιστίνη.

Ακριβώς στην αρχή της ομιλίας, οι μαθητές σηκώθηκαν όρθιοι και αποχώρησαν από την αίθουσα ως ένδειξη συμπόνιας για τα περισσότερα από 4. 000 παλαιστινιακά παιδιά που δολοφονήθηκαν βάναυσα σε λιγότερο από ένα μήνα.

Οι φοιτητές κρατούσαν πινακίδες που έγραφαν «Οι οικισμοί είναι έγκλημα πολέμου» καθώς έβγαιναν σιωπηλά από το δωμάτιο

Ο δε Ισραηλινός πρεσβευτής Ντάνι Νταγιάν αποκάλεσε τους διαδηλωτές «ένα μάτσο χαμένους» σε ένα tweet μετά τη διάλεξη.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σημαντική ήταν η πρωτοβουλία της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ να προσκαλέσει στην Ελληνική Βουλή τον Πρέσβυ της Παλαιστίνης κ. #Yussef Dorkhom
Τον υποδέχθηκε στο Γραφείο της στη Βουλή η Πρόεδρος της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κα Ζωή Κωνσταντοπούλου και στη συνέχεια τον συνόδευσε στην Ολομέλεια της Βουλής, όπου παρακολούθησε την ομιλία της για τη Γενοκτονία σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.
Κατά την συζήτηση του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου μίλησε για τα βομβαρδισμένα νοσοκομεία της Γάζας, τα χειρουργεία χωρίς αναισθησία, τις επιθέσεις σε υγειονομικό προσωπικό, τους ιατρούς και νοσηλευτές-θύματα των επιδρομών του Κράτους του Ισραήλ. Για τις επιθέσεις σε ασθενοφόρα, την παρεμπόδιση παράδοσης φαρμάκων και ανθρωπιστικής βοήθειας. Για το κλείσιμο μονάδων ανθρωπιστικής συνδρομής του ΟΗΕ.
Για τα 3.648 νεκρά παιδιά.
Για τις 50.000 εγκύους που δεν είναι εξασφαλισμένη η υποστήριξή τους στον τοκετό. Για τις υγειονομικές μονάδες χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς καύσιμα.
Οι βουλευτές αρκετών κομμάτων και ο Υπουργός χαιρέτισαν την παρουσία του Παλαιστινίου Πρέσβεως και κάποιοι υποχρεώθηκαν να αναγνωρίσουν τα αυτονόητα.
Είμαστε με τους αμάχους.
Είμαστε με τους αθώους.
Είμαστε με τα θύματα.
Είμαστε με την Ειρήνη.
Είμαστε με τον Παλαιστινιακό λαό.
 
#zoekonstantopoulou #plefsieleftherias #vouli #βουλή #Εσύ_στη_Βουλή #αντιπολίτευση #αντιπολίτευση_υπεράσπισης

Στο βίντεο που ακολουθεί η τοποθέτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου για την γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού:



Δηλώσεις της Προέδρου της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, στο περιστήλιο της Βουλής: "Η Πλεύση Ελευθερίας θα είναι η φωνή της Παλαιστίνης στην χώρα μας".



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στις 24 Απρίλη 1915, Τούρκοι αξιωματούχοι συλλαμβάνουν 250 Αρμένιους ηγέτες και διανοούμενους στην Κωνσταντινούπολη, στήνουν κρεμάλες και τους εκτελούν.

Στις 17:30 το απόγευμα μέλη της Αρμένικης Κοινότητας Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιήσουν πορεία διαμαρτυρίας από την Πλατεία Αριστοτέλους έως το τουρκικό Προξενείο στη Θεσσαλονίκη, για την Γενοκτονία των Αρμενίων.


Το ιστορικό της γενοκτονίας των Αρμενίων

Οι Αρμένιοι, όπως και οι άλλες χριστιανικές μειονότητες (Ελληνες, Ασσύριοι κλπ.) που ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με νομικούς περιορισμούς που τους στερούσαν τις συνήθεις εγγυήσεις των μουσουλμάνων πολιτών. Ούτε η ζωή τους ούτε η περιουσία τους ήταν εξασφαλισμένες. Ιδιαίτερα στα τέλη του 19ου αιώνα κάτω από τη σκιά των ρωσοτουρκικών συγκρούσεων, οι Αρμένιοι θεωρούνταν ύποπτοι για αποσχιστικές τάσεις. Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ ο Β΄ ξεκίνησε άγριους διωγμούς εναντίον των Αρμενίων, διωγμοί οι οποίοι οδήγησαν στην εξέγερση των Αρμενίων στις 18 Αυγούστου 1894 στο Σασούν, στην ανατολική Τουρκία, επαρχία Μπιτλίς, η οποία πνίγηκε στο αίμα. Ακολούθησαν η καταστροφή 30 αρμενικών χωριών και μαζικές εκτελέσεις, μέχρι το 1896, που στοίχησαν τη ζωή 300.000 Αρμενίων. Η σφαγή του Σασούν διήρκεσε 22 μέρες, ως τις 10 Σεπτέμβρη.

Η επικράτηση του κινήματος των Νεότουρκων το 1908, δεν άλλαξε σε τίποτα την κατάσταση, παρά τις αρχικά φιλελεύθερες επαγγελίες τους που γέννησαν ελπίδες στους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Οι Νεότουρκοι επιχείρησαν να εκτουρκίσουν όλους τους πληθυσμούς. Αντί για τις μεταρρυθμίσεις που είχαν υποσχεθεί και το σεβασμό στις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, ξεκίνησαν νέους διωγμούς, όπως εκείνους των Αρμενίων το 1909 στα Αδανα και την Κιλικία, όπου από την 1η Απρίλη μέχρι την 14η σφάχτηκαν 25.000 Αρμένιοι.
Απαγχονισμοί Αρμενίων στα Αδανα. «Οι Αρμένιοι στην Τουρκία πριν από 100 χρόνια» του Orlando Carlo Calumeno

Όταν ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, τον Αύγουστο του 1914, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, στα πλαίσια της «ένοπλης ουδετερότητας» κήρυξε γενική επιστράτευση. Ανάμεσα στους επιστρατευμένους και οι Αρμένιοι.

Τον Σεπτέμβρη οι Αρμένιοι πολιτικοί και οι αρχηγοί των κοινοτήτων μπαίνουν κάτω από επιτήρηση. Στις αρχές Νοέμβρη η Οθωμανική Αυτοκρατορία μπαίνει στον πόλεμο στο πλευρό της Τριπλής Συμμαχίας και κήρυξε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και των δυτικών συμμάχων της, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας.

Τότε ξεκίνησε και η συστηματική γενοκτονία των Αρμενίων. Στις αρχές της Ανοιξης, κάτω από το πρόσχημα ενός «προγράμματος μετεγκατάστασης», στα μέσα του Μάρτη οι τουρκικές δυνάμεις υποχρεώνουν όλους τους Αρμένιους να εγκαταλείψουν το Ζεϊτούν. Μέσα σε λίγες εβδομάδες η ιστορική αρμένικη κοινότητα στο Ζεϊτούν είχε εξαλειφθεί.
Οι πρώτοι ξεριζωμένοι από το Ζεϊτούν (φωτό από το Αρμενικό Εθνικό Ινστιτούτο)

Τα τρομερά γεγονότα στο Ζεϊτούν θα επαναληφθούν σύντομα στις αρμενικές κοινότητες σε ολόκληρη την αυτοκρατορία.

Στις 24 Απρίλη 1915, Τούρκοι αξιωματούχοι συλλαμβάνουν 250 Αρμένιους ηγέτες και διανοούμενους στην Κωνσταντινούπολη, στήνουν κρεμάλες και τους εκτελούν.
24 Απρίλη 1915, οι κρεμάλες στην Κωνσταντινούπολη. Η γενοκτονία των Αρμενίων είχε αρχίσει… (φωτό από το Αρμενικό Εθνικό Ινστιτούτο)

Με διαταγή του Υπουργείου Εσωτερικών στις 24 Απριλίου 1915, συνελήφθησαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί των Αρμενίων καθώς και οι αρχηγοί των κοινοτήτων τους με εθνικιστικά (αρμενικά) αισθήματα. Μόνο στην Κωνσταντινούπολη, συνελήφθησαν 2.345 σημαίνοντες Αρμένιοι, οι περισσότεροι απ’ τους οποίους αργότερα εκτελέστηκαν.

Η 24η του Απρίλη έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Μνήμης για την Αρμενική Γενοκτονία και τιμάται κάθε χρόνο από την Αρμενική διασπορά.

Ακολούθησαν περισσότερες συλλήψεις καθώς χιλιάδες Αρμένιοι ηγέτες φυλακίστηκαν, εκτελέστηκαν ή απελάθηκαν. Πρώτα, οι επιστρατευμένοι άνδρες αφοπλίστηκαν, μετά μετακινήθηκαν από τα σπίτια τους και σφαγιάστηκαν.

Μεταφορά Αρμενίων κατοίκων σε άγνωστους και θανατηφόρους προορισμούς. (φωτό από το Αρμενικό Εθνικό Ινστιτούτο)

Μέχρι την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1915, σε όλες τις περιοχές εκτός των πολεμικών ζωνών, ο Αρμενικός πληθυσμός διατάχθηκε να εγκαταλείψει τα σπίτια του και να μεταφερθεί, στα πλαίσια του «προγράμματος μετεγκατάστασης», σε προσφυγικούς καταυλισμούς.

Δεκάδες χιλιάδες οικογένειες Αρμενίων ξεριζωμένοι από τα σπίτια τους βαδίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων μέσα στην έρημο της Συρίας. (φωτό από το Αρμενικό Εθνικό Ινστιτούτο)


Η κυβέρνηση δεν είχε προβλέψει τη σίτιση του εκτοπισμένου πληθυσμού. Η πείνα και η εξάντληση θέρισαν τους ηλικιωμένους, τους πιο αδύναμους και τους άρρωστους. Οι ξεριζωμένοι σκόπιμα στερήθηκαν την τροφή και το νερό σε μια σκόπιμη προσπάθεια να επιταχυνθεί ο θάνατος. Οι επιζώντες που έφτασαν στη βόρεια Συρία συγκεντρώθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης από όπου στάλθηκαν πιο νότια για να πεθάνουν κάτω από τον καυτό ήλιο της ερήμου. Μέσω της μεθοδικά οργανωμένης μετεγκατάστασης, της συστηματικής σφαγής, της σκόπιμης πείνας και της δίψας και των βιαιοτήτων, η οθωμανική κυβέρνηση περιόρισε τον αρμενικό πληθυσμό της σε μια φοβισμένη μάζα λίγων ατόμων των οποίων οι οικογένειες και οι κοινότητες είχαν πλέον καταστραφεί.

Προσφυγικός καταυλισμός Αρμενίων στην Αϊντάμπ (σημερινό Γκαζίαντεμπ). φωτό από το Αρμενικό Εθνικό Ινστιτούτο

Αμέσως μετά άρχισαν ομαδικές σφαγές του αρμενικού λαού στην Ανατολική Μικρά Ασία.

Ο Μεχμέτ Ταλαάτ πασάς, μέλος της τριανδρίας του τουρκικού Κομιτάτου «Ενωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων Χαρακτηριστικό τηλεγραφεί στους Νομάρχες: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισή τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου».

Ο αρμενικός πληθυσμός του οθωμανικού κράτους, το 1915, υπολογιζόταν σε περίπου δύο εκατομμύρια. Ως το 1918 πάνω από ενάμισυ εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους ή αναγκάστηκαν να εκπατριστούν. Μέχρι το 1923 σχεδόν ολόκληρος ο αρμενικός πληθυσμός της Τουρκίας, με τελευταία την αρμένικη κοινότητα της Σμύρνης, το 1922, είχε εξαφανιστεί. Ενας πολιτισμός 3000 χρόνων είχε καταστραφεί.

Οι επιζώντες πρόσφυγες εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο και τελικά εγκαταστάθηκαν σε περίπου δώδεκα χώρες σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη.

Θριαμβεύτρια από την πλήρη εκμηδένιση των Αρμενίων και απαλλαγμένη από οποιεσδήποτε υποχρεώσεις έναντι των θυμάτων και των επιζώντων, η Τουρκική Δημοκρατία υιοθέτησε μια πολιτική απόρριψης της κατηγορίας για γενοκτονία και αρνείται ότι οι απελάσεις και οι φρικαλεότητες αποτελούσαν μέρος ενός σκόπιμου σχεδίου εξόντωσης των Αρμενίων.

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
“Η Σφαγή της Χίου”: Πίνακας ζωγραφικής του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά

Του Πέτρου Γρουμπού*

Μόλις πριν λίγες μέρες, και αφού η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας με μηνύματα και με ειδική συνεδρίαση της Εθνικής Αντιπροσωπείας τίμησε την Ημέρα Μνήμης (19 Μάιου) της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου ακούσαμε ένα Τουρκικό παραλήρημα: “Μιλάει για τους Πόντιους η Ελλάδα που έσφαξε Τούρκους στην Τριπολιτσά το 1821”. Είχε το θράσος το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών να κάνει αυτήν την ανιστόρητη και παραληρηματική ανακοίνωση. Επιμένει να μην αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Ποντίων (και όχι Μόνο) και υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να μιλά γιατί διέπραξε “φρικαλεότητες” κατά των Τούρκων στην “σφαγή της Τρίπολης το 1821”. Το Τουρκικό ΥΠΕΞ μιλά για «σφαγές δεκάδων χιλιάδων Τούρκων στην Τριπολιτσά στις 23 Σεπτεμβρίου 1821», με σκοπό να μην επιζήσει ούτε ένας Τούρκος στην Πελοπόννησο και το ρεπορτάζ του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου TRT χαρακτήρισε «γενοκτονία» τα γεγονότα της Τριπολιτσάς.

Αν και δεν είμαι ιστορικός, αλλά Πανεπιστημιακός καθηγητής θα προσπαθήσω να ρίξω λίγο φως σε αυτήν την φραστική διαμάχη που ξεκίνησε η Τουρκία και παρουσιάσθηκε πρόσφατα επ’ ευκαιρία του θέματος της γενοκτονίας των Ποντίων.

Να δούμε όμως τι ακριβώς έγινε στη Τριπολιτσά το 1821; Τι γράφουν Έλληνες αγωνιστές στα απομνημονεύματά τους, τι γράφουν οι ιστορικοί, οι Ευρωπαίοι φιλέλληνες, καθώς και για πρώτη φορά γνώμες Τούρκων ιστορικών που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.

Έτσι για τις σφαγές της Τριπολιτσάς έχουμε:

Σπυρίδων Τρικούπης(1788-1873), «Ένας λαός που αποτινάζει πολύχρονο και βαρύ ζυγό ενεργεί με μεγάλη σκληρότητα κατά των πρώην δυναστών του. Οι οπλοφόροι Έλληνες υπήρξαν ασυγκράτητοι εκείνες τις μέρες και έδειχναν σαν να ήθελαν να εκδικηθούν σε μια μέρα για τα βάσανα τεσσάρων αιώνων. Οι κάθε ηλικίας Οθωμανοί, Οθωμανίδες και Εβραίοι ξεπερνούσαν μόλις τις 10.000».

Gustan – Friedrich Hertzberg (Γερμανός ιστορικός και ελληνιστής, 1826- 1910) «Η ορμή των πορθητών για αιματοχυσία ήταν μεγάλη…. Υπολογίζετε ότι 8.000-10.000 Τούρκοι, Αλβανοί και Εβραίοι ήταν τα θύματα των σφαγών κατά την άλωση της Τριπολιτσάς»

Φωτάκος (Φώτιος Χρυσανθόπουλος, 1798-1879)
«Πολλοί δε Τούρκοι, προτίμησαν και κάηκαν μέσα στα σπίτια των με τις οικογένειες τους παρά να παραδοθούν στους υπόδουλους τους… Δεν τους σκότωσαν λοιπόν οι Έλληνες όλους τους Τούρκους».

Διονύσιος Κόκκινος (1884-1967)
«Η φοβερά εκείνη σφαγή….είχε τις αιτίες της. Ήτο η τραγική εξόφλησης μακρών λογαριασμών από τις σφαγές της Κωνσταντινουπόλεως, της Σμύρνης και της Κύπρου, από την ατίμωσιν των κοριτσιών του Άργους, …..»

Τι λένε όμως οι Τούρκοι ιστορικοί για την άλωση της Τριπολιτσάς;
Ο Γιουσούφ μπέης γράφει: «Ο λαός ούτος, (σημ. εννοεί τους Οθωμανούς) ήτο έκδοτος εις την μέθη, εις την ηδυπάθεια και εις τον έκλυτων βίο. Είχε καταντήσει να θεωρούνται επιτρεπτά δι’ αυτούς όλα τα ανοσιουργήματα και όλες οι ανηθικότητες, ούτως ώστε μοι επιτρέπεται να ειπώ, ότι κατέστησαν άξιοι της θείας τιμωρίας». 
Ο Εσάτ Αφέντης αποδίδει την ευθύνη για την είσοδο των Ελλήνων στην Τριπολιτσά στους «άθεους» Αλβανούς που ήταν στην ακολουθία του σερ ασκέρι και φύλαγαν το χαρέμι του. 
Ο Μπαχίρ Αφέντης κατηγορεί τον κεχαγιά Σαλίχ αγά ως υπεύθυνο για όσα έγιναν στην Τριπολιτσά.

Να θυμίσουμε στο Τουρκικό ΥΠΕΞ τις σφαγές των Ελλήνων από τους Τούρκους-Οθωμανούς; 

Τι έχει να πει για τη σφαγή της Χίου στις 30 Μαρτίου-2 Απριλίου, 1822; Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη. Στη Χίο επέζησαν μόνο 1800- 2000 !

Ίσως η πλέον σημαντική από τις μαρτυρίες για όσα έγιναν στη σφαγή της Χίου είναι η ομολογία του τότε τοποτηρητή της Χίου Βαχίτ πασά: «τους μεν ηλικιωμένους πέρασαν (οι μουσουλμάνοι) γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας, τας δε ωραίας κόρας των και τους τρυφερούς νεανίσκους των ηχμαλώτισαν. Το αίμα έρρευσε ποταμηδόν …». Όταν ο ίδιος απέστειλε στην Κωνσταντινούπολη αναφορά για την ανακατάληψη του νησιού, απέστειλε μαζί και πέντε φορτία με κομμένα κεφάλια και δύο φορτία κομμένα αυτιά.

Να αναφέρουμε απλά μερικές άλλες σφαγές πολλών χιλιάδων χριστιανών από τους Τούρκους (χωρίς αριθμούς). Σφαγές: της Σαμοθράκης, της Νάουσας, των Ψαρών, της Κάσου, η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου. Ξέρει μαθηματικά το Τουρκικό ΥΠΕΞ για να αθροίσει τους σφαγιασθέντες Έλληνες χριστιανούς;

Και τώρα ας επανέλθουμε στο θέμα των γενοκτονιών.

“Τί είναι όμως Γενοκτονία; Ο διεθνής όρος Genocide (Γενοκτονία) θεσπίστηκε το 1948 από τον ΟΗΕ, ο οποίος ουσιαστικά έλαβε υπόψη τις Γενοκτονίες των Τούρκων εναντίον των Χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο όρος «γενοκτονία» (genocide) δεν υπήρχε στην Αγγλική γλώσσα πριν το 1944. Πρόκειται για λέξη με πολύ συγκεκριμένο νόημα η οποία αναφέρεται στα βίαια εγκλήματα που διαπράττονται εις βάρος μιας ομάδας με στόχο το φυσικό αφανισμό της.

Η Τουρκία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει διαπράξει ποτέ κάποια γενοκτονία. Η Ιστορία όμως τη διαψεύδει. Οι ιστορικοί έχουν καταγράψει ότι η Τουρκία έχει διαπράξει τουλάχιστον τρεις γενοκτονίες σε βάρος των εθνικών μειονοτήτων των Αρμενίων, του Ελληνισμού (Πόντο και Μικρά Ασία) και των Ασσυρίων. Οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι που γενοκτονήθηκαν υπολογίζονται από 3 έως 3,5 εκατομμύρια. Ο μέγιστος εκτιμώμενος αριθμός είναι 1.500.000 Αρμένιοι, 1.250.000 Έλληνες και 750.000 Ασσύριοι.

Την γενοκτονία των Αρμενίων, έχουν αναγνωρίσει πάνω από 30 εθνικά κοινοβούλια στον κόσμο και επιβεβαιώθηκε κατά τον πιο ιστορικό τρόπο όταν την αναγνώρισε ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν με την υπογραφή του τον Απρίλιο του 2021.

Στον Πόντο από το 1914 μέχρι το 1923 είχαμε τους γνωστούς διωγμούς, που κατέληξαν σε Γενοκτονία με 353.000 θύματα. Η πρόσφατη σειρά στην τηλεόραση «Το Κόκκινο Ποτάμι» ήταν μια δραματική σειρά εποχής, βασισμένη στο ομώνυμο ιστορικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσιρκινίδη και αφορά πραγματικά γεγονότα γύρω από την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες πρέπει να δουν αυτή τη σειρά μέσω του YouTube. Όσα χρόνια και αν περάσουν ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ οι «Έλληνες» δεν πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που πέρασαν όχι μόνο οι Έλληνες που ζουν μέσα στην Ελλάδα αλλά και οι Πόντιοι και οι Έλληνες της Μικράς Ασίας και πολλοί άλλοι, όλοι χωρίς καμία εξαίρεση γιατί αυτά που πέρασαν οι «Έλληνες» ξεπερνά την φαντασία κάθε ανθρώπου, γιατί αυτοί ποτέ δεν θα μετανιώσουν για αυτά που μας έκαναν και είναι απάνθρωποι και παραμένουν έτσι.

Τα εγκλήματα των Γενοκτονιών που διέπραξαν οι Τούρκοι έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί από την διεθνή κοινότητα. Χωρίς τιμωρία, κατά κανόνα, τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται. Και η Τουρκία δεν φαίνεται να έχει καμιά αίσθηση για τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον των Χριστιανών. Και λυπάμαι που θα πω ότι οι ηγέτες της Τουρκίας φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν τη λέξη ΝΤΡΟΠΗ! Η ιστορία όμως είναι αμείλικτη και κάποτε θα τιμωρήσει παραδειγματικά την Τουρκία.

(*)Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών, μέλους του ΙΗΑ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο Τούρκος συγγραφέας παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη το βιβλίο του με τίτλο «Ο εξισλαμισμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας 1919-1925. Μια μελέτη μνήμης»
(Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στην προσωπική του ιστορία και το οικογενειακό του μυστικό, που δεν είναι άλλο από την ποντιακή του καταγωγή, αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου με τίτλο «Ο εξισλαμισμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας 1919-1925. Μια μελέτη μνήμης» (εκδόσεις Κυριακίδη του στη Θεσσαλονίκη ο Μερτ Καγιά (Mert Kaya).

Ο τούρκος υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Επιστημών Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Hacettepe που εργάζεται ως κοινωνιολόγος στο παράρτημα της UNESCO στη Σμύρνη, καλεσμένος από το Σύλλογο Δράσης «Νίκος Καπετανίδης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Ημέρα Μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αφηγήθηκε μεταξύ άλλων την ιστορία της αποκάλυψης του οικογενειακού μυστικού ξεκινώντας από την ιστορία του παππού του.

Όπως είπε ο Καγιά «οι Έλληνες εκδιώχθηκαν από τον τουρκικό στρατό και έφυγαν πεζή προς τα ανατολικά. Σε έξι μήνες έφτασαν κάπου στην Τυφλίδα. Ο προπάππος μου, Ισαάκ ήταν 12 χρονών και έκανε τον υπερέτη σε μια αρμενική οικογένεια για να βοηθήσει την οικογένειά του, ενώ η μητέρα του δούλευε σε μια οικογένεια Κούρδων. Όταν η οικογένεια του Ισαάκ ετοιμάστηκε να φύγει στην Ελλάδα αυτός δεν πρόλαβε το πλοίο και έτσι έμενε με την κουρδική οικογένεια. Έγινε μουσουλμάνος, αλλά το όνομά του δεν άλλαξε. Αργότερα, παντρεύτηκε, απέκτησε έξι παιδιά και τη δεκαετία του ’60 άρχισε να ψάχνει τις ρίζες του, να λέει παντού ότι δεν είμαι Κούρδος αλλά Πόντιος».

Με αυτή την αφετηρία και μετά από έρευνες ο Καγιά συνειδητοποίησε ότι είναι δισέγγονος του Έλληνα Πόντιου Ισαάκ που δεν κατάφερε να φύγει στην Ελλάδα και μένοντας πίσω ασπάστηκε το Ισλάμ.

Ο ίδιος πρώτη φορά κρυφά κατάλαβε ότι υπάρχει κάποιο «μυστικό» στην οικογένειά του όταν ήταν 10 ετών: “Μέναμε στη Σμύρνη και μια θεία μου, που είχε γυρίσει από το πρώτο της ταξίδι στην Ελλάδα μας αφηγήθηκε για την ωραία της εμπειρία, αλλά ξαφνικά εμάς τα παιδιά μας έδιωξαν σε άλλο δωμάτιο να παίξουμε και οι μεγάλοι έβαλαν στο βίντεο μια κασέτα που έδειχνε έναν ηλικιωμένο άντρα να τους χαιρετά με δάκρυα, λέγοντας: «Μου λείπετε πολύ», λέει και συνεχίζει: «Αν ζεις και μεγαλώνεις στη Σμύρνη, ο εχθρός σου είναι οι Έλληνες για την εθνοκεντρική τους ιδεολογία. Μας δίδασκαν ότι οι Έλληνες εισέβαλαν στα εδάφη μας και είχαμε πόλεμο μαζί τους. Ότι έκαψαν τη Σμύρνη…».

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του ο Μερτ Καγιά, αναφέρεται στην προσπάθεια που έκαναν όσοι απέμειναν στην Τουρκία, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, να κρατήσουν καλά το φυλαγμένο μυστικό τους – την καταγωγή τους. Αλλά όπως είπε, μετά από πολλές δεκαετίες τα εγγόνια τους που μορφωθήκαν, πήγαν στα πανεπιστήμια, για να επιστρέψουν στο παρελθόν και να ανακαλύψουν την καταγωγή τους.

“Όταν έμαθα για το κρυμμένο οικογενειακό μυστικό είχα ασχοληθεί ήδη με τη μελέτη των εθνικών μειονοτήτων σε Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Τουρκία. Άλλωστε, δεν είναι συνηθισμένο να γεννιέσαι και να μεγαλώνεις ως Τούρκος και στη συνέχεια να μαθαίνεις ότι είσαι Έλληνας”, τονίζει.

Η μεταφράστρια του βιβλίου του Μερτ Καγιά, Μίχα Ευνίκη, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είπε ότι γι΄ αυτήν δεν ήταν μόνο μία μετάφραση, αλλά και χρέος, μια αποκάλυψη της άγνωστης ιστορίας του Ελληνισμού. «Όπως οι περισσότεροι Έλληνες έχω κι΄ εγώ καταβολές από πρόσφυγες της Μικράς Αίας και της Ανατολικής Θράκης. Για μένα η μετάφραση του βιβλίου δεν ήταν απλά μία εργασία την περίοδο της καραντίνας, άλλα μία ανάγνωση ιστορίας του Ελληνισμού. Μεγάλη συγκίνηση προκαλεί όλο το θέμα. Οι ιστορίες ανθρώπων που χάθηκαν, που έμειναν πίσω και μεγάλωσαν σε ένα άλλο περιβάλλον ενώ άλλαξαν θρησκεία και δεν ξέχασαν τις ρίζες τους και προσπάθησαν να βρεθούν ξανά οικογενειακώς κρύβουν λυτρωτικό πόνο», υπογραμμίζει.

Με δεδομένο ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν πλέον να πουν για τη δική τους ελληνική καταγωγή ο κύκλος των ερευνών μεγαλώνει για τον Μερτ Καγιά. “Είμαστε ακόμα εδώ”, λέει ο ίδιος, και καταλήγει: “Δεν είμαστε απλά εξισλαμισμένοι αλλά είμαστε Πόντιοι Έλληνες“.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με τίτλο "Ποτέ πια γενοκτονίες" η παράταξη του Γιάννη Μαυρομάτη εξέδωσε δελτίο τύπου:

Ημέρα τιμής και μνήμης η σημερινή.

Σήμερα σκύβουμε το κεφάλι με ανείπωτη θλίψη ταπεινά σε μια ξεχωριστή φυλή.

Στον ποντιακό ελληνισμό της Ανατολίας που αντιστάθηκε, πολέμησε, ύψωσε το ανάστημα του απέναντι στις ορδές και στο φανατισμό των Νεότουρκων.

Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους αυτούς που για την θρησκεία τους, την τιμή τους, την ατόφια ελληνικότητα τους σφαγιάστηκαν εν ψυχρώ.

Η γενοκτονία των Ποντίων έγινε το 1916-1923 και είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας.

Τραγωδία επι 7 συνεχή χρόνια ατέρμονη και σιωπηλή.

Ο Δήμος Θερμαϊκού και η διοίκηση μας καθιέρωσε από το 2003 να τιμά τη μέρα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Και δε θα σταματήσει να εξακολουθεί να καταδεικνύει την ανάγκη και τη σημασία συντήρησης της ιστορικής μνήμης, της μνήμης που γίνεται φάρος και εξελίσσει τη ζωή μας.

-Τιμή στους μάρτυρες

-Τιμή σε όλους τους Πόντιους




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Ιστορική είναι η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ, με τον Τζο Μπάιντεν να γίνεται ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ που χρησιμοποίησε τη λέξη «γενοκτονία» για να περιγράψει τη συστηματική σφαγή των Αρμενίων από τους Τούρκους.

Στην ανακοίνωση, ξεχωρίζει και το ελληνικό όνομα της Κωνσταντινούπολης (Constantinople) και όχι η τουρκική ονομασία Ιστανμπούλ (Istanbul), η οποία έχει επικρατήσει και χρησιμοποιείται στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Δείτε την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου:

«Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, θυμόμαστε τις ζωές όλων όσων πέθαναν στη Γενοκτονία των Αρμενίων κατά την Οθωμανική περίοδο και υποσχόμαστε να αποτρέψουμε μια τέτοια θηριωδία. Ξεκίνησε στις 24 Απριλίου 1915 με τις συλλήψεις Αρμένιων διανοούμενων και ηγετών στην Κωνσταντινούπολη από τις οθωμανικές αρχές, 1,5 εκατομμύριο Αρμένιοι εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν ή βάδισαν προς τον θάνατό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τιμούμε τα θύματα του Meds Yeghern έτσι ώστε τα φρικτά γεγονότα να μη χαθούν ποτέ στην ιστορία. Και θυμόμαστε έτσι ώστε να παραμείνουμε ξάγρυπνοι ενάντια στη διαβρωτική δύναμη του μίσους σε κάθε μορφή του.

Από αυτούς που επιβίωσαν, οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να βρουν νέα σπίτια και να δημιουργήσουν νέες ζωές σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ. Με δύναμη και αλύγιστο πνεύμα, οι Αρμένιοι επιβίωσαν και ξανάχτισαν την κοινότητά τους. Μέσα στις δεκαετίες οι Αρμένιοι μετανάστες εμπλούτισαν τις ΗΠΑ με αμέτρητους τρόπους, αλλά δεν έχουν ξεχάσει ποτέ την τραγική ιστορία που έφερε τους προγόνους τους στις ακτές μας. Τιμούμε την ιστορία τους. Βλέπουμε τον πόνο τους. Επιβεβαιώνουμε την ιστορία τους. Και το κάνουμε αυτό όχι για να κατηγορήσουμε αλλά για να διαβεβαιώσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο».

Σήμερα, καθώς θρηνούμε ό,τι χάθηκε, ας στρέψουμε το βλέμμα μας στο μέλλον – σε έναν κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε για τα παιδιά μας. Έναν κόσμο που δεν είναι κηλιδωμένος από τα καθημερινά κακά της θρησκοληψίας και της μισαλλοδοξίας, όπου υπάρχει σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και όπου όλοι οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίσουν τις ζωές τους με ευπρέπεια και ασφάλεια. Ας ανανεώσουμε την κοινή αποφασιστικότητά μας να αποτρέψουμε μελλοντικές φρικαλεότητες από το να συμβούν οπουδήποτε στον κόσμο. Και ας επιδιώξουμε την ανάρρωση και τη συμφιλίωση όλων των λαών του κόσμου.

Οι Αμερικάνοι τιμούν όλους εκείνους τους Αρμένιους που πέθαναν κατά τη γενοκτονία που ξεκίνησε σαν σήμερα πριν 106 χρόνια.»


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σήμερα 12/10 γιορτάζεται στις ΗΠΑ η "ημέρα Κολόμβου". Γιορτάζεται ως επαίτειος της ημέρας που στις 12 Οκτωβρίου του1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος φτάνει στις ακτές του «Νέου Κόσμου» και ανακαλύπτει την Αμερική.

Είναι η μέρα που ξεκίνησε ο "εκπολιτισμός" των Ινδιάνων για τους πολιτισμένους κονκισταδόρες και λοιπούς Ευρωπαίους. Ένας εκπολιτισμός που στην ουσία εξετέλεσε το μεγαλύτερο ολοκαύτωμα της ιστορίας του ανθρώπινου γένους. Μία ανηλεής βαρβαρότητα που εξολόθρευσε 100.000.000 ψυχές.
Μια εγκληματικότητα που κατέστρεψε τρεις μεγάλους πολιτισμούς: Αζτέκων, Μάγια και Ίνκας.
Μια αθλιότητα που μετέτρεψε όσους αυτόχθονες Αμερικανούς στις μέρες μας σε παρίες και περιθώριο.
Θέλοντας να θυμίσουμε αυτή τη "σπουδαία" μέρα για τους φίλους μας τους Αμερικάνους και να αποδώσουμε την ιστορική αλήθεια,  αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο σχετικό άρθρο από το The Press Project με τίτλο

Η γενοκτονία των Ινδιάνων – Ένα ξεχασμένο Ολοκαύτωμα

Επιμέλεια: Δημήτρης Λαμπρόπουλος

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές γενοκτονίες που συναντά κανείς στην ανθρώπινη ιστορία είναι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς Ναζί, το Holodomor της Ουκρανίας, τις θηριωδίες των αποικιοκρατικών καθεστώτων στην Ασία και την Αφρική, καθώς και η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων από τον Οθωμανικό στρατό.

Η μεγαλύτερη όμως γενοκτονία που συνέβη ποτέ στον πλανήτη, αλλά και ταυτόχρονα η λιγότερο συζητημένη, είναι αυτή των Ιθαγενών Ινδιάνων της Αμερικανικής Ηπείρου. Συνολικά από τα πρώτα χρόνια της «ανακάλυψης» της Αμερικής, μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, περισσότεροι από 100.000.000 Ιθαγενείς εξοντώθηκαν. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των Ιθαγενών στη Βόρεια Αμερική το 1919 έφτανε τους 400.000, μόλις, 18 με 19 εκατομμύρια λιγότεροι σε σύγκριση με το 1492, όπως αναφέρει το Ethical Canons and Scientific Inquiry (Genocide of Native Americans). Ο David Stannard στο βιβλίο του, American Holocaust, κάνει λόγο για 100 εκατομμύρια ανθρώπους που εξοντώθηκαν συνολικά, μεταξύ αυτών γύρω στα 18 εκατομμύρια σε περιοχές του Βόρειου Μεξικού, ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με το εμπόριο δουλείας Ιθαγενών υπολογίζονται στα 28 εκατομμύρια. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ιθαγενείς πλήρωσαν πολύ ακριβά τα «προνόμια» που είχαν να κατοικούν σε πλούσια εδάφη.


Κατά τους σύγχρονους μελετητές Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ’ αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ’ όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το πογκρόμ. Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες.



Χριστιανοί εξοντώνουν τους Ινδιάνους για χρυσάφι

«Η ανακάλυψη των στρωμάτων χρυσού και αργύρου στην Αμερική, η σταυροφορία εξόντωσης, υποδούλωσης και ενταφιασμού μέσα στα ορυχεία του ντόπιου πληθυσμού, η απαρχή της κατάκτησης και η λεηλασία των ανατολικών Ινδιών, η μεταμόρφωση της αφρικανικής ηπείρου σε πεδίο κυνηγιού σκλάβων, είναι κι αυτά γεγονότα που αναγγέλλουν την καπιταλιστική παραγωγή», γράφει ο Καρλ Μαρξ στο «Κεφάλαιο».

Μεγαλώσαμε διαβάζοντας βιβλία, μεγάλου σχήματος με χρωματιστά σκληρά εξώφυλλα, για τους θρυλικούς κονκισταδόρες, που διέδιδαν το δυτικό πολιτισμό στους αγρίους, με χίλιους κινδύνους, αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θεού. Από μικρή ηλικία αφομοιώναμε την ιστορία εντελώς στρεβλά. Πολλοί συμπολίτες μας δεν ξέφυγαν απ’ αυτή την πλάνη ποτέ. Η καθολική εξαφάνιση πολιτισμών χιλιετιών και ολόκληρου του πληθυσμού της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής μέσα σε μερικές δεκαετίες, από τους Ευρωπαίους «ευγενείς», δεν διδάσκεται στο σχολείο, σαν να μην έχει συμβεί.

Αργότερα, οι έποικοι και οι απόγονοί τους έκαναν τα ίδια στη Βόρεια Αμερική. Σχεδόν το σύνολο των λαών μιας ολόκληρης ηπείρου ξεκληρίστηκε και ο φυσικός πλούτος λεηλατήθηκε. Κι εμείς διασκεδάζαμε στα θερινά σινεμά με τους καλούς καουμπόιδες που σκότωναν τους κακούς Ινδιάνους. Έτσι, χτίστηκε η ιδεολογία του Δυτικού χριστιανού πολίτη που απολαμβάνει τα αγαθά της ευημερίας, χωρίς να θέλει να ξέρει τη σκληρή αλήθεια που διαστρεβλώνεται ή κρύβεται επιμελώς από πίσω.




Η λεηλασία της Λατινικής Αμερικής, η γενοκτονία των Ινδιάνων και η ευημερία της Δύσης

Ίσως καμία άλλη επίσημη αναφορά στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν εμπεριέχει τόσο παρατεταμένη, εκτεταμένη και σκληρή απανθρωπιά, όσο η αναφορά που υποβάλλει ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάζας στον «Υψηλότατο και Παντοδύναμο Κύριο» πρίγκιπα δον Φίλιππο της Ισπανίας, για να καταγγείλει τα εγκλήματα των Ισπανών χριστιανών στις (νομιζόμενες) ανατολικές Ινδίες, δηλαδή στην Αμερική. Ο Λας Κάζας είναι δομινικανός ιερέας και ανήκει στην πανίσχυρη καθολική εκκλησία της Ισπανίας η οποία συνδράμει στην κατάληψη και εκμετάλλευση των νέων εδαφών.

Οι απεσταλμένοι της Εκκλησίας στην Αμερική συνεργούν στα εγκλήματα που πραγματοποιούν οι «κονκισταδόρες» στο όνομα του χριστιανού Θεού. Οι περιγραφές τού Λας Κάζας δεν θα μπορούσαν να είναι ούτε κατ’ ελάχιστον ψευδείς ή υπερβολικές, γιατί απευθύνονται στην αρχή η οποία έχει απεριόριστο δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους υπηκόους της και τους υποτελείς λαούς. Γι’ αυτό το λόγο είναι συγκλονιστικές, σε σημείο που δυσκολεύεσαι, μισή χιλιετία αργότερα, να τις διαβάσεις χωρίς να υποστείς ένα ισχυρό σοκ.



Για το χρυσάφι και το ασήμι που τόσο χρειάζονται οι αυλές των «ευγενών» για τον πλούτο και τη χλιδή τους, αλλά και για τη διεξαγωγή συνεχών πολέμων εναντίον άλλων ηγεμόνων, οι χριστιανικοί πολιτισμένοι λαοί της Δύσης επιδίδονται σε μία απόλυτη γενοκτονία η οποία, στην κυριολεξία, εξαφανίζει την ίδια τη ζωή σε πολύ μεγάλες περιοχές οι οποίες μέχρι τότε είχαν πολυπληθείς κι ακμάζουσες κοινωνίες.

Στο παρακάτω βίντεο, ο φωτογράφος Aaron Huey, εστιάζει την προσοχή του σε μια από τις φυλές των ιθαγενών της Βορείου Αμερικής που ονομάζεται Λακότα. Στην ομιλία που έδωσε το 2010, αναφέρει πως η φυλή αυτή συρρικνώθηκε και ουσιαστικά φυλακίστηκε σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης.




ΠΗΓΗ: espressostalinist.com historynewsnetwork.org endgenocide.org religioustolerance.org rationalwiki.org



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σχεδόν 80 χρόνια πέρασαν για να αναγνωρισθεί η Μικρασιατική καταστροφή. Στις 24/2/1994 η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη σφαγή.Και τον Δεκέμβρη του 2007 η Διεθνής Ενωση Μελετητών Γενοκτονιών αναγνώρισε τη γενοκτονία,επισημαίνοντας ό,τι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας μεταξύ των ετών 1914 και 1923 συνιστά γενοκτονία.

Σήμερα σκύβουμε την ψυχή και το μυαλό μας,ακουμπαμε την καρδιά μας στην πηγή του πόνου.Θυμόμαστε τον αφανισμό,τον σφαγιασμό χιλιάδων Μικρασιατών ,Θρακιωτών και οχι μόνο.

Απο το 2014 στον προσφυγικό μας Δήμο θεσμοθετήσαμε γιορτές για να τιμήσουμε όλους τους προγόνους μας (Μικρασιάτες,Θρακιώτες,Ποντίους),αυτούς που έχασαν άδικα την ζωή τους αλλά και εκείνους που σαν απο θαύμα γλύτωσαν απο το μένος παίρνοντας το δρόμο της προσφυγιάς.Ήταν εκείνοι που χάραξαν τις περπατησιές που όλοι εμείς  βαδίζουμε.

Σαν σήμερα εφθασαν στην Περαία οι πρώτοι κάτοικοι της.  Σήμερα ανάβουμε για  όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους ένα κεράκι μνήμης, ,ευγνωμοσύνης και μεγάλης αγάπης.Και μακάρι η περπατησιά όλων εκείνων εσαεί να αποτελεί αναφορά για ένα μέλλον ευοίωνο και ανθρώπινο.

Τη γενοκτονία των Ποντίων. Το ανελέητο κυνηγητό των Ποντίων. Την προσπάθεια αφανισμού των Ποντίων απο το μένος και τα συμφέροντα των Νεότουρκων.

Μια μέρα αυτή την 19η του Μάη αφιερώνουμε οι απανταχού Ελληνες για να τιμήσουμε την ράτσα την περήφανη, την ράτσα την άοκνη, τους γενναίους χριστιανούς Ποντίους του πυρρίχιου και της Σέρρας.
Μια μέρα το χρόνο. Φθάνει; Ποτέ!

Πιο Ελληνες απο τους Ελληνες, πιο πατριώτες απο τους πατριώτες.
Απο τον Μάη του 2015 θεσπίσαμε εορταστικές εκδηλώσεις στο δήμο μας.
Γιατι δρασκελιά τη δρασκελιά απο το κρυμμένο παρελθόν βρίσκεις τη γνώση που παραμέλησες και για τους Ποντίους και για όλο τον προσφυγικό Ελληνισμό των χαμένων πατρίδων.

Και πιστέψτε με, είναι πολλές αφού το σκοτάδι υπάρχει είτε το θέλεις είτε όχι. Σε μας εναπόκειται να ανάψουμε το φως.
Ξέρετε, ο πατέρας μου ήταν Ποντιος απο τα Ιμερα Τραπεζούντας και έπαιζε λύρα. Και όταν έπαιζε τη κεμετζέ και τραγουδούσε με φωνή υπέροχη αλλά τόσο νοσταλγική, πόναγα και χαιρόμουν απο παιδί και ήταν ανεξήγητο.
Περνώντας τα χρόνια με βήμα γνώσης και αναζήτησης άρχισα να αντιλαμβάνομαι το ανεξήγητο.
Ήταν ο πόνος του παρελθόντος.

Εύχομαι και σήμερα και πάντα να τιμούμε και να θυμόμαστε αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους.


* η φωτο από την περσινή εκδήλωση Μνήμης για την Γενοκτονία, στην Περαία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σήμερα συμπληρώνονται εκατόν ένα χρόνια από τη θλιβερή επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το κεμαλικό καθεστώς. Εκατόν ένα χρόνια ανέσπερης μνήμης που, φέτος, τιμούμε σιωπηρά. Χωρίς συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις και συγχρωτισμό, αλλά δεν ξεχνούμε.

Έναν αιώνα μετά, η 19η Μαΐου είναι ορόσημο και ηχηρό μήνυμα διεκδίκησης της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τη διεθνή κοινότητα και κυρίως από την Τουρκία.
Είναι χρέος όλων μας να συνεχίσουμε να πιέζουμε για την αναγνώριση της μαύρης σελίδας της ιστορίας μας, που άφησε τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες και πλέον νεκρούς. Όχι μόνο για τη δικαίωση των χαμένων, βασανισμένων, ξεριζωμένων Ελλήνων, αλλά επειδή δεν πρέπει να επαναληφθεί για κανένα λαό, πουθενά στον κόσμο.
Εκατόν ένα χρόνια μετά την προσπάθεια εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου μέσα από τη βίαιη και δολοφονική εκδίωξη των Ποντίων από τις πατρογονικές τους εστίες, τιμούμε όχι μόνο τους νεκρούς και τους εκτοπισμένους. Τιμούμε και εκείνους που άντεξαν τα δεινά και έφτασαν εδώ, στον τόπο μας, στα χωριά του Δήμου Θέρμης.
Μαζί με τις μνήμες και τον πόνο τους έφεραν τα ήθη, τα έθιμα, την πνευματική καλλιέργεια, τις τέχνες. Έδειξαν το σθένος τους, ξαναέστησαν τη ζωή τους, πρόκοψαν και όλοι οι Έλληνες γίναμε κοινωνοί του πολιτισμού και της αξιοσύνης τους .
Η ιστορική μνήμη είναι και παραμένει ζωντανή, μαζί με την τιμή και την ευγνωμοσύνη που οφείλουμε προς τον Ποντιακό Ελληνισμό.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αποτελεί χρέος μας να τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, να μην ξεχνάμε το προμελετημένο έγκλημα του ξεριζωμού, της εξάντλησης στις κακουχίες, των βασανιστηρίων, της πείνας και της δίψας και των στρατοπέδων θανάτου στην έρημο, της καταπάτησης της αξίας της ανθρώπινης ζωής από το τούρκικο χέρι.

Όμως, οι καταστάσεις που βιώνει η χώρα μας το τελευταίο διάστημα δεν μας επιτρέπουν να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους Πόντιους αδελφούς μας όπως θα το θέλαμε.

Γι’ αυτό σήμερα, Τρίτη 19-5-2020, στις 19.30΄ θα πραγματοποιηθεί Τρισάγιο και κατάθεση στεφάνου από τον Δήμαρχο στην Πλατεία Μνήμης, στην Κάτω Περαία, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις για την αντιμετώπιση του κινδύνου διασποράς του COVID-19. Έχουν κληθεί να παρευρίσκονται μόνο οι επικεφαλής των συνδυασμών.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ήδη αρκετοί Τούρκοι ανακαλύπτουν την ελληνική τους ταυτότητα

Συνέντευξη στον Δημοσθένη Γκαβέα, huffingtonpost.gr

Ως εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου αυτοπροσδιορίζεται ο Tamer Cillingir (Ταμέρ Τσιλινγκίρ), Τούρκος συγγραφέας και ακτιβιστής ο οποίος πλέον ζει στην Ελβετία. Ο κ. Τσιλινγκίρ έπειτα από μακρά έρευνα έγραψε στα τουρκικά το βιβλίο «Pontos Gerçeği: 1914-1923 Yılları Arasında Karadeniz’de Yaşananlar, εκδ. Ragıp Zarakolu» («Η αλήθεια για τη Γενοκτονία του Πόντου») όπου σε αυτό αναφέρεται στη γενοκτονία που υπέστη ο ελληνικός πληθυσμός από τους νεότουρκους. Σε εμάς περιγράφει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, τα ψέματα που εξακολουθεί να λέει το τουρκικό κράτος και παράλληλα τα συνδέει με το σήμερα, αφού άλλωστε πρόκειται για μια πληγή που δεν έχει επουλωθεί. Ο κ. Τσιλινγκίρ μας περιγράφει πως εκτουρκίστηκαν μετά τις σφαγές, τον εκτοπισμό και τις ανταλλαγές πληθυσμών, οι εναπομείναντες Έλληνες του Πόντου.

Τον συναντήσαμε στην Αθήνα στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου, στο οποίο συμμετείχε ως ένας εκ των ομιλητών.

Ο κ. Τσιλινγκίρ, με καταγωγή από τη Λιβερά της Ματσούκας, του οποίου οι παπούδες, όπως λέει εξισλαμίστηκαν, αγωνίζεται για χρόνια κατά του αυταρχισμού του τουρκικού κράτους, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να φυλακιστεί, να βασανιστεί και να καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Ωστόσο κατάφερε και έφυγε στο εξωτερικό γνωρίζοντας φυσικά πως δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στην Τουρκία.

«Γεννήθηκα σε περιοχή που ανήκε σε ελληνικούς πληθυσμούς και παρότι είχαμε γίνει μουσουλμάνοι, μας είχαν εξισλαμίσει, η ελληνική κουλτούρα εξακολουθούσε να έχει μεγάλη επιρροή επάνω μου» λέει προσθέτοντας πως «είναι πολλοί αυτοί που δεν γνωρίζουν το παρελθόν και την καταγωγή τους κάτι για το οποίο φρόντισαν διαδοχικά όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις».

Πώς γνωρίζετε ότι είστε Ελληνας;

«Εσείς πως ξέρετε ότι είστε Έλληνας;» μου ανταποδίδει την ερώτηση, χωρίς όμως να με αφήσει να απαντήσω, άλλωστε η δική του απάντηση ήταν πιο πειστική.

«Παρότι είχα βρει στοιχεία για την ελληνική μου καταγωγή, έκανα και τέστ DNA σε μια αμερικάνικη εταιρεία και το αποτέλεσμα έδειξε πως το ποσοστό DNA σαν αυτό που έχει καταγραφεί στην κεντρική Ασία, ήταν μηδενικό. Δηλαδή δεν ήμουν Τούρκος. Ωστόσο έδειξε πως είμαι Έλληνας κατά 86% και άλλο ένα 14% του DNA μου είναι ιταλικό. Όμως το σημαντικότερο δεν είναι τα γονίδια, αλλά η κουλτούρα και ο αντίκτυπος του ελληνισμού επάνω μου. Γι′ αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου Έλληνα».

Ο κ. Τσιλιγκίρ τόσο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, όσο και κατά την ομιλία του, έδωσε μια εικόνα του Πόντου πριν από τη Γενοκτονία. Εάν συγκρίνεται το τότε με το σήμερα, λέει, τότε θα καταλάβετε πόσο προηγμένη ήταν αυτή η κοινωνία. «Τον 19ο αιώνα ανθούσαν οι τέχνες και το επίπεδο της εκπαίδευσης ήταν ιδιαίτερα υψηλό» τονίζει και εμείς διερωτόμαστε πόσα λαμπρά μυαλά χάθηκαν στις πορείες θανάτου ή στις εν ψυχρώ εκτελέσεις.

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΛΙΝΓΚΙΡ.

Το 1912 στη Σαμψούντα υπήρχε Όπερα, νοσοκομείο με σύγχρονο για την εποχή χειρουργείο. Αντρες και γυναίκες αθλούνταν, έπαιζαν κρίκετ, γκόλφ, πράγματα ανήκουστα ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη. Σχολεία για κωφάλαλα παιδιά. Ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα οι γυναίκες είχαν υψηλή θέση στην κοινωνία. Μπορούσαν να σπουδάσουν, όχι οικοκυρικά αλλά μαθηματικά, ακόμη και οικονομικά. Τέτοια σχολεία υπήρχαν και σε άλλες περιοχές του ανατολικού Πόντου. Μας μιλάει για τον δημοσιογράφο και εθνομάρτυρα τον Νίκο Καπετανίδη, ο οποίος απαγχονίστηκε από τον σφαγέα των Ελλήνων, τον Τοπάλ Οσμάν.

Ο Καπετανίδης μπορούσε να γλυτώσει, μας λέει, αλλά προτίμησε να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο τον Τοπάλ Οσμάν. Όπως και να έχει το 1921 το Δικαστήριο Ανεξαρτησίας (δικαστήρια των νεότουρκων που καταδίκαζαν ανθρώπους με συνοπτικές διαδικασίες) τον καταδίκασε σε απαγχονισμό σε ηλικία 32 ετών.

Ο κ. Τσιλινγκίρ αναφερόμενος στην ελληνική παιδεία που άνθιζε στην περιοχή σχολιάζει πως πράγματι η ελληνική εκκλησία είχε ενεργή ανάμειξη στην παιδεία αλλά ο Καπετανίδης πίεζε για πιο ουδέτερη και κοσμική παιδεία.

Όπως και να έχει οι αγριότητες των νεότουρκων ήταν πέρα από κάθε φαντασία και με ηγέτη τον πατέρα του τουρκικού έθνους, τον Μουσταφά Κεμάλ, κατάφεραν να εξαλείψουν τον επί χιλιάδες χρόνια ελληνικό πολιτισμό στην περιοχή.

Ο κ. Ταμέρ Τσιλινγκίρ, επισημαίνει ότι η ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά στην Τουρκία αποκρύπτει την αλήθεια και είναι διαστρεβλωμένη. Όταν ο Κεμάλ πήγε στην Σαμψούντα όλοι ήξεραν και η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Βρετανοί. Μάλιστα ο Κεμάλ Ατατούρκ, αμέσως συναντήθηκε με τους αρχηγούς των διαφόρων εγκληματικών συμμοριτών μεταξύ και αυτών με τον μεγάλο διώκτη των Ελλήνων τον Τοπάλ Οσμάν και του ζήτησε να εξοντώσει το ελληνικό στοιχείο.

Ο σφαγέας Τοπαλ Οσμάν


Οι διώξεις κατά των Ελλήνων είχαν διάρκεια. Από το 1914 μέχρι το 1923 δολοφονήθηκε μεγάλος αριθμός Ρωμιών, συνεχίζει ο κ. Τσιλιγκίρ.

«Τους έκλειναν μέσα στις εκκλησίες και τους έκαιγαν. Συγκέντρωναν τους διανοούμενους, τους αθλητές, τους καλύτερους και τους σκότωναν. Άλλους εγκλώβιζαν σε σπηλιές και μετά έβαζαν φωτιά για να τους πνίξουν οι αναθυμιάσεις. Οι μαζικές δολοφονίες, οι βιασμοί δεν είχαν τελειωμό. Τα Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας μοίραζαν αδιακρίτως θανατικές ποινές και άνθρωποι απαγχονίζονταν. Μέχρι το 1923, 353.000 Έλληνες του Πόντου είχαν χάσει τη ζωή τους. Εκτιμάται ότι άλλοι 50.000 χάθηκαν στις πορείες θανάτου. Υπάρχει δυσκολία στην πρόσβαση των οθωμανικών αρχείων αλλά και σε αυτά της νεόδμητης τουρκικής δημοκρατίας. Ωστόσο καταφέρνουμε να αποσπάσουμε κάποια τεκμήρια και βάσει αυτών μπορούμε να εξαγάγουμε κάποια συμπεράσματα».

Όπως εξηγεί οι Πόντιοι χριστιανοί θεωρήθηκαν προδότες του έθνους και σε αρχεία που παρουσίασε και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, υπάρχουν κάποια κείμενα τηλεγραφημάτων που είναι πολύ σημαντικά, αφού σε αυτά φαίνεται ξεκάθαρα ότι γίνεται προσπάθεια να τεκμηριωθεί αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή οι Πόντιοι ήταν εχθροί του έθνους. Σε ορισμένα τηλεγραφήματα γίνεται λόγος για 132 άνδρες και πέντε γυναίκες, όλοι τους ορθόδοξοι, οι οποίοι παραδόθηκαν στα Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας και βάσει μαρτυρίων καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό στις 4 Οκτωβρίου 1919. Μαζί με αυτούς, τους ελληνοορθόξους καταδικάστηκαν και 32 γυναίκες και άνδρες μουσουλμάνοι οι οποίοι κατηγορήθηκαν πως υποστήριζαν τον αγώνα των Ποντίων.

«Πρέπει να μνημονεύουμε και τους μουσουλμάνους αδελφούς τους που τους υποστήριξαν» υπογραμμίζει.


YOUTUBE.


Στο σημείο αυτό ο Τσιλινγκίρ περιγράφει την αρχή του οριστικού τέλους του ελληνισμού στον Πόντο. Τον εκτουρκισμό.

«Με τη συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών, 1.250.00 Έλληνες εγκατέλειψαν την περιοχή όσοι έμειναν εξισλαμίστηκαν και φυσικά τα ονόματά τους εκτουρκίστηκαν. Χάθηκαν τα ίχνη της ταυτότητάς τους. Τουρκοποιήθηκαν βίαια. Τα ονόματα των πόλεων και των χωριών άλλαξαν σε τούρκικα. Το ίδιο έγινε και με τη μουσική, κράτησαν την μελωδία, όμως άλλαξαν τους στίχους. Τα ίδια με τα ανέκδοτα, τις ιστορίες… Όλες οι άλλες γλώσσες εκτός της τουρκικής απαγορεύτηκαν.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούσαν να είναι αφηγητές τους παρελθόντος προς τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους λόγω της τρομοκρατίας που έζησαν. Κάποια παιδιά που δεν ήξεραν τουρκικά στα σχολεία επειδή δεν κατανοούσαν την τουρκική δέχονταν βαριές τιμωρίες και μάλιστα υπάρχουν καταγραφές και βασανισμό τους. Υπήρχαν και οι σπιούνοι που παρακολουθούσαν. Οι οικογένειες των παιδιών αυτών σταμάτησαν να μιλούν την ποντιακή διάλεκτο. Ακολούθησε και η καμπάνια του 1928 «Συμπολίτη Μίλα Τούρκικα». Αυτός είναι και ο λόγος που και εγώ δεν μιλάω την ποντιακή διάλεκτο. Εν τω μεταξύ η Σαμψούντα και η Τραπεζούντα, δύο από τα σημαντικότερα εμπορικά λιμάνια του Ευξείνου Πόντου, οδηγήθηκαν σε μαρασμό και η περιοχή εξέπεσε».

Όλες αυτές οι πρακτικές ισοπέδωσης και εξάλειψης τους χριστιανικού στοιχείου φαίνεται ότι δεν σταμάτησαν ποτέ.

«Μόλις πριν από λίγα χρόνια έγινε γνωστό ότι το τουρκικό κράτος είχε φακελωμένους τους εξισλαμισθέντες χριστιανούς και όχι μόνο, με έναν κωδικό αριθμό που μαρτυρούσε την πρώτη του ταυτότητα. Το νούμερο ένα για τους Έλληνες, το νούμερο 2 για τους Αρμένιους και το 3 για τους Εβραίους».

Τον ρωτώ πως ήταν στην πορεία των χρόνων που ακολούθησαν αυτοί οι εξισλαμισθέντες Έλληνες.

«Προσπάθησαν να αποδείξουν ότι ήταν οι καλύτεροι Τούρκοι, προσπαθούσαν πάντα να αποδείξουν τον εαυτό τους. Επρόκειτο ξεκάθαρα για έναν μηχανισμό επιβίωσης και το τουρκικό κράτος 100 χρόνια μετά τους φοβάται. Δεν εμπιστεύεται αυτούς τους εξισλαμισμένους πληθυσμούς, τους εξισλαμισμένους Έλληνες. Φοβάται πως μια μέρα θα μάθουν την αλήθεια και θα ξεσηκωθούν.Υπάρχουν εκατοντάδες χωριά όπου κάποια ποντιακά ακούγονται ακόμη. Αυτά που μας κρύβουν είναι καταγεγραμμένα. Το 1980 κυκλοφόρησαν κάποια πρακτικά, κρυφά αρχεία σε αρχαϊζουσα τουρκική, από συνεδριάσεις της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας. Σε αυτά καταγράφονται δηλώσεις βουλευτών της περιοχής του Πόντου που μιλούν για τη Γενοκτονία. Για παράδειγμα ο Χαμίντ Μπέι λέει πως τίποτα δεν θα εξαλείψει την ντροπή. Ο Σελαχατίν Μπέη, σχολιάζει, “πιο έθνος επαίρεται για τέτοιου είδους δολοφονίες”. Ο Ζιγιά Χουρσίτ, λέει το 1923 ότι η φλόγα του ποντιακού ελληνισμού δεν έχει ακόμη κατασβεστεί. Ο βουλευτής Ανδριανουπόλεως, ο Σερέφ Μπέη δηλώνει: “Θα λογοδοτήσουμε στην ανθρωπότητα γι′ αυτά που κάναμε”. Ο Σερέφ Μπέη πρέπει να σας πω ότι δολοφονήθηκε».

Ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ επανέρχεται στο σήμερα και προβαίνει σε μια αποκάλυψη. Όπως ισχυρίζεται τα τελευταία 10-15 χρόνια συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο με μια νέα γενιά, κυρίως μορφωμένων παιδιών.

«Κάποιοι προσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι, ορισμένοι έχουν βαπτιστεί χριστιανοί, άλλοι δηλώνουν άθεοι, αλλά και οι τρεις αυτές κοινωνικές ομάδες αρχίζουν να προσδιορίζονται ως Έλληνες και ανακαλύπτουν ξανά μια ελληνική ταυτότητα. Πιστεύω ότι όλο το υλικό που υπάρχει πρέπει να αξιοποιηθεί για να οδηγηθούμε στην αλήθεια μια ημέρα. Δεν έχει να κάνει με τη δική μου καταγωγή ή ταυτότητα, πάνω απ΄όλα είμαι άνθρωπος. Ζητώ αποκατάσταση και δικαιοσύνη για όλους αυτούς που πέρασαν μέσα από την αφομοίωση και αυτήν την επώδυνη ενσωμάτωση».

Ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ χωρίς φόβο δηλώνει ότι η Τουρκία οικοδομήθηκε μέσα από τη Γενοκτονία χριστιανικών πληθυσμών και την καλεί όχι μόνο να ζητήσει συγγνώμη αλλά και να προχωρήσει σε αποζημιώσεις.

«Όμως πρέπει και η διεθνής κοινότητα να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση» καταλήγει.


Το βιβλίο του Ταμέρ Τσιλινγκίρ – «Η αλήθεια για τη Γενοκτονία του Πόντου»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η Βιρμανία έχει διαπράξει γενοκτονία, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ο στρατός της Βιρμανίας έχει δολοφονήσει χιλιάδες, ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά, βίασε βάρβαρα πολλές γυναίκες Ροχίγκια από την μέρα της μεγάλης επιδρομής από τις 25 Αυγούστου 2017.

Πάνω από ένα εκατομμύριο Ροχίγκια έφυγαν από τις πατρογονικές τους εστίες και βρήκαν καταφύγιο στο Μπαγκλαντές. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από την διεθνή κοινότητα, η κυβέρνηση της Μιανμάρ είναι απρόθυμη να διασφαλίσει την ασφαλή, εθελοντική και αξιοπρεπή επιστροφή στα εδάφη τους στην Μιανμάρ.

Μια προσφυγή έχει κατατεθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης του ΟΗΕ κατά της Μιανμάρ. Η αφρικανική χώρα Γκάμπια έχει στηρίξει την προσφυγή και η ακρόαση θα γίνει στις 10.11 και 13 Δεκέμβρη.

Μια “ανθρώπινη αλυσίδα” και πορεία θα γίνει με αίτημα την τιμωρία των εγκληματιών της Μιανμάρ και τον επαναπατρισμό των Ροχίγκια στην πατρίδα τους στην Μιανμάρ. Θα συγκεντρωθούμε μπροστά στο Σύνταγμα την τετάρτη 11 Δεκέμβρη στις 2.30μμ.

Σας καλούμε να συμμετέχετε σε αυτήν την διαμαρτυρία και να υψώσετε την φωνή για να μπει τέλος στην γενοκτονία, για τον επαναπατρισμό των Ροχίγκια στην Μιανμάρ και να σιγουρέψουμε την καταδίκη των εγκληματιών της Μιανμάρ.

Σας καλούμε να συμμετέχετε για να σωθούν οι ζωές των Ροχιγκία και να υψώσουμε την φωνή μας για την προστασία των καθολικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σταματήστε την γενοκτονία
Επιστροφή του λαού των Ροχιγκία
πίσω στην Μιανμάρ
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας
και πορεία για να σωθούν οι Ροχιγκία
Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, 2.30μμ, Σύνταγμα

Η διαμαρτυρία οργνώνεται από την Κοινότητα Μπαγκλαντεσιανών στην Ελλάδα με την στήριξη της ΚΕΕΡΦΑ-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό Και τη Φασιστική Απειλή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου